Het seculiere wereldbeeld

Het seculiere wereldbeeld – De mens in het centrum
Het seculiere wereldbeeld is een religieuze levensbeschouwing waarin de mensheid de hoogste norm is waarop waarheid en waarden zouden moeten worden gebaseerd: “de mens is de maatstaf”. Volgens het seculier humanisme draaien de volledige realiteit en het leven om menselijke wezens. Wij fungeren feitelijk als God. Onze vrienden van Summit Ministries hebben ons geholpen om de basisprincipes van het seculiere wereldbeeld in tien verschillende categorieën in kaart te brengen. Klik op de “LEES VERDER” link aan het einde van elke paragraaf voor een uitgebreidere bespreking van elk onderwerp.

Het seculiere wereldbeeld – De individuele elementen
Het seculiere wereldbeeld is een veelomvattende kijk op de wereld vanuit een materialistisch, naturalistisch oogpunt. Daarom ziet de seculier humanist geen ruimte voor het bovennatuurlijke of het onstoffelijke. “Er is in het humanistische wereldbeeld geen plaats voor onsterfelijkheid of voor God in de geldige betekenissen van die woorden. Het humanisme stelt dat de kosmos, in de geïndividualiseerde vorm van menselijke wezens die hun voorstellingsvermogen de vrije hand hebben gegeven, de goden heeft geschapen, in plaats van goden die de kosmos hebben geschapen.”¹ De volgende elementen van het Het seculiere wereldbeeld vloeien op natuurlijke wijze voort uit deze fundamentele gedachte:

Seculiere theologie - Atheïsme
Seculier humanisten geloven dat er geen God is, dat wetenschap en het wetenschappelijke proces God overbodig hebben gemaakt. Humanisten geloven dat alleen materie – de dingen die we kunnen aanraken, voelen, bewijzen of bestuderen – bestaan en altijd hebben bestaan. De mens bestaat slechts uit materie (zonder ziel of geest). Er is geen bovennatuurlijke verklaring nodig voor het bestaan van deze materie. LEES VERDER

Seculiere filosofie - Naturalisme
Naturalisme stelt dat alleen materie bestaat: dingen die je kunt aanraken, voelen en bestuderen. De humanist vertrouwt op de wetenschappelijke methode als de enige zekere manier om ook maar iets te weten. Als iets dus niet kan worden waargenomen of beproefd, dan bestaat het niet. Omdat je God, de hel, het menselijke verstand en de menselijke geest niet kunt waarnemen en niet in een experiment op de proef kunt stellen, kunnen zij niet bestaan. LEES VERDER

Seculiere ethiek – Moreel relativisme
Omdat het seculiere wereldbeeld het bestaan van God afwijst, kunnen menselijke wezens zelf bepalen wat de juiste normen en waarden zijn. Humanisten geloven dat de wetenschap, de rede en historische ervaring ons voldoende richting geven om te kunnen ontdekken wat in enige situatie goed of fout is. Deze standaarden zullen niet altijd hetzelfde zijn, omdat niet iedereen dezelfde achtergrond of redenering heeft. Daarom zijn de normen en waarden – de ethiek – relatief. Het "Humanistisch Manifest II" stelt: Wij stellen dat morele waarden hun oorsprong vinden in de menselijke ervaring. De ethiek is autonoom en situationeel en heeft geen behoefte aan een theologische of ideologische goedkeuring. De ethiek komt voort uit menselijke behoeften en belangen.” LEES VERDER

Seculiere wetenschap – Neo-Darwinistische evolutie
De theorie van het Neo-Darwinisme beweert dat natuurlijke selectie aan het werk gaat met genetische variaties in individuen en in bevolkingspopulaties, en dat mutaties (in het bijzonder willekeurige kopieerfouten in DNA) de voornaamste bron zijn van deze variaties. Omdat positieve mutaties heel zeldzaam lijken te zijn, beweert het Neo-Darwinisme dat evolutie een langzaam, geleidelijk proces is. Zonder naturalistische evolutie kan het seculiere wereldbeeld niet bestaan. Alle andere opties vereisen een Schepper, wat zou inhouden dat de mens niet de bron van alle dingen is. Seculier humanisten geloven dat de wetenschap de evolutietheorie in zó'n mate heeft bewezen dat het geen theorie meer is, maar een wetenschappelijk feit. Volgens dit “feit” is de mens de hoogst geëvolueerde van alle schepselen en is hij nu verantwoordelijk voor het sturen en bevorderen van het evolutionaire proces. LEES VERDER

Humanistische psychologie – Monisme (zelfactualisatie)
Het seculiere wereldbeeld concentreert zich op de aangeboren goedheid van de mens en voorspelt dat elk individu mentaal gezond kan worden door in zijn lichamelijke of materiële behoeften te voorzien. De is de psychologie van zelfactualisatie. Monisme betekent dat de mens slechts een lichaam is; ziel, geest en geweten bestaan niet. Als de mens slechts uit materie bestaat, dan zijn zijn handelingen eenvoudigweg het gevolg van mechanische impulsen. Dit idee, dat “behaviorisme” wordt genoemd, is niet consequent omdat het de humanistische atheïstische theologie en naturalistische filosofie rechtstreeks tegenspreekt, omdat daarin juist beweerd wordt dat de mens de meester is over zijn eigen lot. LEES VERDER

Humanistische sociologie – Niet-traditionele kijk op gezin, kerk en staat
Humanisten gebruiken de sociologie om de diepe kloof te verklaren tussen hun idee dat de mens in staat is om perfect te worden en de werkelijkheid dat de wereld vol kwaad is. Zij beweren dat het individu wordt gevormd door de beschaving en de cultuur. De mens is dus voornamelijk kwaadaardig omdat zijn culturele en sociale omgeving kwaadaardig is en het is dus niet zijn eigen schuld: de samenleving en de cultuur hebben het handelen van de mens beïnvloed en hebben zo zijn aangeboren goedheid in de kiem gesmoord. Een van de meest verstikkende menselijke instellingen is het gezin. Door de overheid gesponsord onderwijs is de meest wenselijke methode om gedateerde sociale instellingen af te schaffen en de ontwikkeling van een vrije samenleving te waarborgen. LEES VERDER

Seculier recht – Rechtspositivisme
In het seculier humanisme wordt de staat oppermacht gegeven. Dit is volkomen rationeel omdat er geen hogere macht overwogen hoeft te worden. Net zoals de mens beschouwd wordt als het laatste woord in de ethiek, wordt de wereldstaat gezien als de enige bron voor wettelijke “waarheid”. De humanisten geloven dat misdaad meer het gevolg is van de sociale orde dan van een aangeboren onvolkomenheid in de crimineel. LEES VERDER

Seculiere politiek – Liberalisme, progressivisme, seculiere wereldregering
Volgens het seculiere wereldbeeld geloven de seculier humanisten dat een wereldregering de volgende logische stap is op de evolutionaire reis van de mens naar een utopische wereld, omdat de mens zich nu bewust is van zijn evolutie en verantwoordelijk is voor de sturing ervan. Daarnaast is wereldvrede een van de doelen van het humanisme en deze kan het best bereikt worden door middel van een wereldwijde staat. De staat, wanneer deze op de juiste manier wordt geleid, speelt een centrale rol in het sturen van de mens. Zoals Julian Huxley zei: “Om enig succes te hebben in het vervullen van zijn bestemming als de beheerser of de actor van toekomstige evolutie op aarde, moet de mensheid een enkele samen-denkende groep worden met één algemeen raamwerk van ideeën…” LEES VERDER

Seculiere economie – Interventionisme
De meeste humanisten geloven in interventionistische economische stelsels, omdat deze het meest consequent zijn met hun geloof dat de mens een evoluerend wezen is dat in staat zal zijn om de perfecte economie te plannen. De mens, die “zichzelf moet redden”, moet de absolute heerser zijn over alle aspecten van zijn universum. Het economische systeem van de wereld moet dus streng beheerst worden door middel van centrale planning – dat wil zeggen, de overheid moet het gezag krijgen over de economische aangelegenheden van de mens. LEES VERDER

Seculiere geschiedenis – Historische evolutie
Het seculiere wereldbeeld ziet de geschiedenis van de aarde vanuit een strikt naturalistisch gezichtspunt, wat betekent dat er geen bovennatuurlijke invloeden zijn geweest. De geschiedenis van de mens en van het universum is de geschiedenis van evolutionaire activiteit. De geschiedenis is zonder planning of ontwerp door “blinde natuurlijke selectie” voortgestuwd in een opwaartse beweging van eenvoud naar complexiteit. Sommige humanisten zien kunstmatige intelligentie – de computer – als de volgende stap in de historische evolutie. LEES VERDER

Het seculiere wereldbeeld – Conclusie
Het seculiere wereldbeeld is een veelomvattende opvatting over de wereld vanuit een naturalistisch standpunt. “Het uiteindelijk falen van het seculier humanisme zit in het feit dat het onvermijdelijk belooft wat het niet kan volbrengen. Door mensen aan te moedigen hun vertrouwen te plaatsen op aards geluk worden zij klaargestoomd voor een teleurstelling. Dit is de belangrijkste reden waarom de geschiedenis van de moderne wereld, in intellectueel opzicht, gekarakteriseerd werd door pessimistische filosofieën zoals Existentialisme en door een vaak rancuneuze bitterheid ten opzichte van verscheidene plannen om de wereld te verbeteren. In de twintigste eeuw hebben vele massaslachtingen plaatsgevonden die niet werden gepleegd door religieuze gelovigen als reactie op ketterijen, maar door secularisten die ervan overtuigd waren dat hun plan voor een utopische wereld de enige mogelijke was."²

Leer meer!