Alles Over Wereldbeeld Aarde geplaatst in een groen veld - Alles Over Wereldbeeld Banier

Seculiere wetenschap


Seculiere wetenschap – Inleiding
De kern van de seculiere wetenschap wordt goed samengevat door George Gaylord Simpson: “De mens is het gevolg van een doelloos en natuurlijk proces dat hem niet in gedachten had. Hij was niet gepland. Hij is een toestand van materie, een levensvorm, een soort dier, van de orde der Primaten, nauw of losjes verwant aan al het andere leven en aan alles wat materieel is.”1

Het geloof in evolutie is niet zo cruciaal voor het humanistische wereldbeeld als zijn atheïstische theologie en naturalistische filosofie. De humanistische ideeën over de oorsprong van het leven kunnen zelfs beschouwd worden als een bijzondere dimensie van deze vakgebieden. Zonder evolutietheorie zou de humanist op God moeten vertrouwen voor de oorsprong van het leven, wat zijn atheïsme onvermijdelijk zou verwoesten. Daarom wordt de evolutietheorie door alle seculier humanisten omarmd.

Het Humanistisch Manifest I stelt: “Het humanisme gelooft dat de mens een onderdeel is van de natuur en dat hij is voortgekomen als gevolg van een voortgaand proces.”2 Dit geloof wordt weergalmd in het Humanistisch Manifest II, waarin beweerd wordt dat “de wetenschap bevestigt dat het menselijke ras een product is van natuurlijke evolutionaire krachten.”3 En in het Humanistisch Manifest 2000 zegt Kurtz: “De evolutietheorie en de standaarden van de ecologie zouden ook bestudeerd moeten worden.”4

Voor de humanist is atheïstische evolutie niet slechts één van vele mogelijkheden; het is de enige optie die compatibel is met hun levensbeschouwing. Creationisme en “Intelligent Design” worden gezien als vijanden van de wetenschap.


Seculiere wetenschap – De rol van de wetenschap
Humanisten vertrouwen op de seculiere wetenschap als de primaire kennisbron. Zij beweren dat een ware definitie van wetenschap alle bovennatuurlijke verklaringen voor enige gebeurtenis in de natuur, waaronder de oorsprong van het leven, uitsluit. Humanisten vinden dat de wetenschapper alleen moet bestuderen wat er in de natuur plaatsvindt en voor alle gebeurtenissen naturalistische verklaringen moet zien te vinden. Op deze manier valt het bovennatuurlijke buiten de grenzen van de wetenschap.

Het mag duidelijk zijn dat bovennatuurlijke verklaringen voor de oorsprong van het leven niet aanvaard kunnen worden, als aangenomen wordt dat de wetenschap de beste methode is om kennis te vergaren en dat er in de wetenschap geen plaats is voor het bovennatuurlijke. Julian Huxley vat het als volgt samen: “De moderne wetenschap moet een bijzondere schepping of een goddelijke hand uitsluiten.”5

Waarom moet de “moderne” wetenschap een bijzondere schepping uitsluiten? Omdat de wetenschap, zoals we hebben opgemerkt, het bovennatuurlijke niet kan waarnemen of meten en dus niet in staat is om hierover enige kennis te verwerven. Maar volgens deze definitie kan de wetenschap ook geen uitspraken doen over de evolutietheorie, omdat eenmalige historische gebeurtenissen, zoals de oorsprong van het leven, buiten de parameters van de wetenschappelijke methode vallen. De reden is dat dergelijke gebeurtenissen niet herhaald, waargenomen, beproefd of weerlegd kunnen worden.6 Dienovereenkomstig is noch het creationisme, noch de evolutieleer, strikt genomen “wetenschappelijk”.

Toch staan humanisten erop dat de evolutietheorie wetenschappelijk is en dat het idee van een Grandioze Ontwerper dat niet is. Isaac Asimov beschrijft in het kort hoe bekrompen de humanisten zijn ten opzichte van een bijzondere schepping: “Voor mensen die in de wetenschap zijn opgeleid, lijkt het creationisme een slechte droom, een plotse herbeleving van een nachtmerrie, een vernieuwde opmars van een duister leger om de vrije gedachte en de verlichting uit te dagen.”7


Seculiere wetenschap – Evolutie als “feit”
De seculiere wetenschap is geworteld in Darwiniaanse evolutie. Carl Sagan zei heel eenvoudig: “Evolutie is een feit, geen theorie.”8 Huxley beweert: “Het eerste punt dat we moeten stellen is dat Darwins theorie geen theorie meer is, maar een feit... Darwinisme is zogezegd volwassen geworden. We hoeven ons niet meer druk te maken over het bewijzen van de feitelijkheid van evolutie.”9 Antony Flew was gechoqueerd door het “ongelooflijke” idee dat er een tijd was waarin “het feit van de evolutionaire oorsprong der soorten” door het Vaticaan in twijfel werd getrokken.10

Humanisten beweren dus dat de feitelijkheid van de evolutie verband houdt met veranderingen binnen een levenssoort (micro-evolutie) en met macro-evolutie, ofwel de transmutatie van een soort. Met andere woorden, humanisten beweren niet alleen dat de wetenschap bewezen heeft dat honden kunnen evolueren tot snellere of grotere rassen; zij beweren bovendien dat alle honden, en zelfs alle zoogdieren, uit reptielen evolueerden, dat reptielen uit amfibieën evolueerden, amfibieën uit vissen, enzovoorts enzovoorts, helemaal terug tot het eerste levende organisme. Zij geloven met heel hun hart in Darwins conclusie dat veranderingen op het macro-niveau na verloop van tijd kunnen plaatsvinden, omdat micro-evolutionaire veranderingen binnen de soorten plaatsvinden.


Seculiere wetenschap – Conclusie
Het betoog van de seculiere wetenschap voor de evolutieleer rust op zes specifieke zuilen: spontane generatie, natuurlijke selectie, de strijd om te overleven, voordelige mutaties, aanpassingen en het fossielenbestand (zie de artikelen over dit onderwerp op onze website). Maar in de afgelopen dertig jaar heeft het fossielenbestand alleen maar hindernissen opgeworpen voor de pogingen om macro-evolutie te bewijzen. Daarom hebben sommige evolutionisten Darwins oorspronkelijke theorie van geleidelijke veranderingen de rug toegekeerd en postuleren zij een zogenaamd “punctuated equilibrium” (een “doorbroken evenwicht”) om de laatste zuil van hun theorie te redden.

Het humanisme vertrouwt op de evolutieleer voor meer zaken dan slechts een theorie voor de oorsprong van het leven. De evolutietheorie heeft significante gevolgen voor ethiek, sociologie, recht en politiek. Humanisten zien de evolutieleer als het correcte fundament voor de levensbeschouwing van individuele mensen en zij geloven dat een juist begrip van de wereld uit dit perspectief voortkomt.

Om deze reden zijn humanisten voorstanders van het onderwijzen van de evolutieleer als een “feit” in het hele onderwijssysteem. Op deze manier verbannen zij het bovennatuurlijke, en God in het bijzonder, naar de wereld van de literaire mythologie. Humanisten verwachten niet slechts dat de evolutieleer als een feit wordt onderwezen in het biologielokaal, maar zij geloven (om Julian Huxley's woorden te gebruiken) dat “het essentieel is dat de evolutieleer de centrale kern van het onderwijssysteem wordt, omdat juist de evolutie, in een brede zin, de anorganische natuur met het leven verbindt, en de sterren met de aarde, en materie met intellect, en dieren met de mens. De menselijke geschiedenis is een voortzetting van de biologische evolutie in een verschillende vorm.”11

Maar sinds Huxley staat een groot gedeelte van de discussies in de wetenschappelijke gemeenschap ongunstig tegenover Darwin. Zoals Stephen Meyer schrijft:

    In het afgelopen decennium is de doeltreffendheid van [natuurlijke] selectie en [genetische] mutatie als een mechanisme om morfologische nieuwigheden te genereren in twijfel getrokken in een groot aantal wetenschappelijke verhandelingen en boeken. Slechts een beknopt overzicht van de literatuur zal dat duidelijk maken. Thomson (1992:107) twijfelde eraan dat morfologische veranderingen op een grotere schaal zouden kunnen accumuleren via kleinere fenotypische veranderingen op het genetische niveau van een populatie. Miklos (1993:29) beweerde dat neo-Darwinisme niet in staat is om een mechanisme aan te dragen dat vernieuwingen op een grotere schaal kan produceren wat betreft vorm en complexiteit. Gilbert en anderen (1996) probeerden een nieuwe theorie van evolutionaire mechanismen te ontwikkelen om het klassieke neo-Darwinisme aan te vullen, omdat dit volgens hun de macro-evolutie niet adequaat kon verklaren.12
De reden voor het bestaan van het neo-Darwinisme (natuurlijke selectie plus mutaties of genetische fouten) is dat het Darwinisme (alleen natuurlijke selectie) de evolutionaire theorie niet overeind kon houden. De reden voor het “punctuated equilibrium” is dat het neo-Darwinisme dit ook niet kan. En nu begint het hele bouwwerk ineen te storten vanwege de laatste wetenschappelijke bevindingen. Het lijkt erop dat deze belangrijke tak van het seculier humanistische wereldbeeld voor hun ogen begint te ontrafelen.


Lees verder - Humanistische psychologie!

Met toestemming gebruikt. Uit het boekUnderstanding the Times: The Collision of Today's Competing Worldviews(2e editie), David Noebel, Summit Press, 2006. Met dank aan John Stonestreet, David Noebel en het Christian Worldview Ministry van Summit Ministries. Alle rechten voorbehouden in het origineel.

Voetnoten:
1 George Gaylord Simpson, The Meaning of Evolution (New Haven, CT: Yale University Press, 1971), 345.
2 Humanist Manifesto I (Buffalo, NY: Prometheus Books, [1933] 1980), 8.
3 Humanist Manifesto II (Buffalo, NY: Prometheus Books, [1973] 1980), 17.
4 Paul Kurtz, Humanist Manifesto 2000 (Amherst, NY: Prometheus Books, 2000), 43.
5 ulian Huxley, Evolution: The Modern Synthesis (New York, NY: Harper and Brothers Publishers, 1942), 457.
6 Maar, Humanisten aanvaarden zowel de Oerknal, een eenmalige gebeurtenis, als spontane generatie, als wetenschap.
7 Ashley Montagu, red., Science and Creationism (Oxford, UK: Oxford University Press, 1984), 183. Voor een diepgaande studie van de politisering van de wetenschap en hoe Humanisten de wetenschap hebben gebruikt om afwijkende meningen de kop in te drukken, zie Tom Bethels boek The Politically Incorrect Guide to Science (Washington, DC: Regnery Publishing, 2005).
8 Carl Sagan, Cosmos (New York, NY: Random House, 1980), 27.
9 Julian Huxley, “At Random”, een TV-voorbeschouwing op 21 November, 1959. Zie ook Sol Tax, Evolution of Life (Chicago, IL: University of Chicago Press, 1960), 1.
10 Paul Kurtz, red., The Humanist Alternative (Buffalo, NY: Prometheus Books, 1973), 110. Twee interessante ontwikkelingen sinds Flew deze uitspreken deed: (a) Dr. Flew verliet hierna zijn atheïstische positie ten gunste van een zekere vorm van Deïsme, en (b) sinds de dood van Paus Johannes Paulus II heeft de Rooms-katholieke Kerk een meer creationistische positie ingenomen.
11 Julian Huxley, “At Random”.
12 Stephen C. Meyer, “Intelligent Design: The Origin of Biological Information and the Higher Taxonomic Categories”, Proceedings of the Biological Society of Washington vol. 117, nr. 2 (30 november, 2005): 213–239. Online beschikbaar op http://www.discovery.org/scripts/viewDB/index.php?command=view&id=2177.



WAT DENK JIJ?
Wij hebben allemaal gezondigd en verdienen allemaal Gods oordeel. God, de Vader, stuurde Zijn eniggeboren Zoon om dat oordeel op Zich te nemen voor iedereen die in Hem gelooft. Jezus, de Schepper en eeuwige Zoon van God, die Zelf een zondeloos leven leidde, hield zo veel van ons dat Hij voor onze zonden stierf om zo de straf op Zich te nemen die wij verdienen. Volgens de Bijbel werd Hij begraven en stond Hij op uit de dood. Als jij dit werkelijk gelooft, er in je hart op vertrouwt en alleen Jezus als je Redder aanvaardt door te zeggen: "Jezus is Heer", dan zul je van het oordeel gered worden en de eeuwigheid met God in de hemel doorbrengen.

Wat is uw reactie?

Ja, ik wil Jezus volgen

Ik ben al een volgeling van Jezus

Ik heb nog steeds vragen





Hoe kan ik God kennen?




Waarom zou God je in de hemel moeten toelaten?


Copyright © 2002-2021 AllAboutWorldview.org, Alle rechten voorbehouden